بررسی رابطه هوش معنوی و سبک های دلبستگی دانشجویان

مقدمه: هوش مفهومی است که از دیرباز آدمی به پژوهش و تفحص در مورد ابعاد، تظاهرات، ویژگی­ها و انواع آن علاقه­مند بوده است. در عین حال،درباره شناخت و تبیین ویژگی­ها و مولفه­های هوش معنوی،در مقایسه با سایر انواع هوش، تحقیقات منسجم و نظام­مند چندانی صورت نپذیرفته است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط هوش معنوی و مولفه های دلبستگی انجام شد. روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعالت توصیفی ـ تحلیلی و مقطعی می­باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور شهرستان اسفراین است که در یک نمونه 115 نفری از دانشجویان مورد ارزیابی قرار گرفتند. روش نمونه گیری این مطالعه طبقه­ای است که طبقه ها به صورت رشته­های تحصیلی تعریف شده و متناسب با تعداد دانشجو هر رشته نمونه­ها به صورت تصادفی انتخاب شد. برای جمع آوری داده­ها نیز از پرسشنامه هوش معنوی تهیه شده توسط عبداله­زاده و همکاران ومقیاس دلبستگی کولینز و رید استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که نمونه مورد پژوهش از لحاظ سن بین 18 تا 35 سال بوده که بیشترین افراد در رده سنی 21 تا 24 سال قرار داشتند، بین ترم تحصیلی و مؤلفه اضطرابی نیز ارتباط معنادار بود که با بالا رفتن ترم تحصیلی (هشت ترم و بالاتر) مولفه اضطرابی دلبستگی افزایش می­یابد. 71 درصد مجرد و 29 درصد متأهل بودندکه تفاوتی از لحاظ متأهل یا مجرد بودن یافت نشد. همچنین نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که اکثر افراد نمونه هوش معنوی پایین تر از متوسط و پایین دارند. بین هوش معنوی و سبک های دلبستگی ایمن و اجتنابی و اضطرابی رابطه چندانی به دست نیامد. یافته ها نشان می­دهدکه بین هوش معنوی و مؤلفه های دلبستگی ارتباط وجود دارد. نتیجه گیری: رابطه بین مؤلفه اضطرابی دلبستگی و هوش معنوی جهت منفی داشته که نشان دهنده آن است که هرچه میزان هوش معنوی افزایش یابد، میزان اضطرابی دلبستگی (نگرانی از طرد شدن) کاهش می یابد.